koepelkerconcerten

Een evenement dat niemand mag missen

De internationaal vermaarde mezzo-sopraan Virpi Räisänen komt naar de Koepelkerk in Sappemeer! Ze wordt begeleid door pianist/componist Jean van Vugt. Een evenement dat eigenlijk niemand mag missen. Virpi heeft een indrukwekkend palmares. We zijn dan ook trots dat ze bij ons een recital komt geven.

Op het programma zullen werken van Gustav Mahler en Alban Berg staan, maar ook nieuwe liederen van Jean van Vugt en een lied van de vergeten Groningse componist, Hericus Liberti. Een verrassend programma.

Virpi Räisänen

In Finland geboren en in Nederland wonende mezzosopran Virpi Räisänen, studeerde met de hoogste onderscheiding af aan het Utrechts Conservatorium bij Eugenie Ditewig en aan het Amsterdams Conservatorium bij Udo Reinemann. Na haar studie is ze gecoached bij Margreet Honig.

Virpi Räisänen maakte haar debuut bij de Salzburger Festspiele in 2009. Ze zong een van de vier hoofdrollen in Luigi Nono’s opera Al gran sole carico d’amore, uitgevoerd door de Wiener Philharmoniker olv. Ingo Metzmacher in regie van Katie Mitchell. Voor 2010 was ze opnieuw uitgenodigd door de Salzburger Festspiele, voor een rol in de nieuwe opera van Wolfgang Rihm, Dionysos, in regie van Pierre Audi, die in Salzburg in première ging in 2010 en daarna herhaald werd in Amsterdam (DNO) in het kader van het Holland Festival en in de Berliner Staatoper. Daar vertolkte zij in 2013 ook de rol van Iseut aux Blanches Mains in de opera Le vin herbé van Frank Martin, eveneens geregisseerd door Katie Mitchell. Bij De Nationale Opera heeft ze ook gezongen in een productie van Alban Bergs Lulu en in de herneming van de succesvolle productie van Dialogues des Carmélites (regie: Robert Carsen). De monoloogopera The Rave van Hosokawa (Fins Nationaal Opera) en de speciaal voor haar geschreven opera Lusia van componist Juha T. Koskinen op het Helsinki Festival zong ze tijdens het seizoen 2015-16. Ook hoofdrollen in operarepertoire als Händels Floridante en Glucks Orfeo ed Euridice, zong zij veelvuldig.

Als concertzangeres soleerde zij onder meer bij het Orchestre Philharmonique en le Choeur du Radio France (Esa-Pekka Salonen), Radio Philharmonic Finland (Sakari Oramo en Hannu Lintu), Helsinki Philharmonic (John Storgårds), Tapiola Sinfonietta, Staatskapelle Berlin, Tonhalle Orchester Zürich, Bergen Philharmonic Orchestra, Gulbenkian Orchestra en de Berliner Philharmoniker. Daarnaast concerteerde zij vaak als liedvertolker in haar geboorteland Finland, andere Scandinavische landen, Nederland, Letland, Duitsland, Oostenrijk, Frankrijk, Japan en Verenigde Staten. Componist Kalevi Aho schreef zijn Zestiende symfonie speciaal voor Virpi, die het stuk met het Fins Radio Symfonieorkest onder Hannu Lintu in première bracht in 2016.

Virpi heeft een opnamecontract met ONDINE. Haar debuut-cd Legacy of Mahler (2012) is met grote enthousiasme verwelkomd door de internationale pers. In 2014 verschenen cd van Berio Calmo met Radio Philharmonic Finland o.l. van dirigent Hannu Lintu was genomineerd voor The Gramophone Award in 2015.

In Jaren 2012 tot 2018 was zij ook artistiek leider van het Oulunsalo Soi Kamermuziek Festival in Finland.

Bekijk Mezzo-soprano Virpi Räisänen - The Legacy of Mahler (Youtube)

Jean van Vugt: pianist, componist en producer, studeerde piano aan het Utrechts Conservatorium bij Sas Bung en Herman Uhlhorn. Trad op als begeleider van o.a. Miranda van Kralingen, Sytse Buwalda, Virpi Raïsänen en Jacques-Greg Belobo. Met de laatste gaf hij concerten in Kameroen live voor de Afrikaanse en Franse tv. Zijn compositie Her first waltz voerde hij uit met zijn New Venture Trio tijdens de doop van Prinses Ariane.

Hij vormt met zijn tweelingbroer uit één ei, violist Berry van Vugt al een leven lang een duo en richtte in 2020 “Het Linge Trio” op.

Naast componist van musicals en meer dan 300 kinderliedjes schreef hij koorwerken, kamermuziek, liederen en orkestwerken. Hij was de winnaar van de Compositiewedstrijd Festival Classique Den Haag.

Als producer/editer werkte hij met o.a. I Musici, Alfred Brendel, Camerata Trajectina, Mitsuko Uchida, Wibi Soerjadi, Zoltan Kocsis, Valery Gergiev, André Previn, Elliot Gardener en Brisk.

Jean nam de CD “Trasparente“ van Virpi op, trad samen live op voor de radio vanuit de spiegelzaal en gaf o.a. met haar een concert in de kleine zaal van het Concertgebouw in Amsterdam.

terug

Verlies, hoop en troost is de titel van het herdenkingsconcert door het meisjeskoor de Roden Girl Choristers, kamerkoor Capella Frisiae en organist Eeuwe Zijlstra. Concerten waarin we de vele slachtoffers gevallen in o.a. Oekraïne, Turkije en Syrië en ook de vele slachtoffers onder vluchtelingen van dit jaar 2023 willen gedenken.

Een moment stil staan bij de gebeurtenissen die een grote ommekeer betekenen in de tijd waarin we leven.

Het Requiem van Fauré

Op het programma het troostrijke en bij een breed publiek zo geliefde Requiem van Fauré, in de versie voor koor, solisten en orgel.

I stood with the dead

Speciaal voor dit programma schreef componist/dirigent Hoite Pruiksma een nieuw driedelig werk naar aanleiding van de oorlog in Oekraïne voor koor, orkest en bariton solo. Woorden uit psalm 38 en psalm 72 in het latijn, worden afgewisseld met het aangrijpende gedicht ‘I stood with the dead’ van Siegfried Sassoon, oorlogsdichter uit de eerste Wereldoorlog.

Meisjeskoor

Roden Girl Choristers o.l.v. Sonja de Vries

Kamerkoor

Capella Frisiae

Projectorkest

concertmeester Hans Rijkmans

Solisten

Wende Hoogendijk - sopraan en Ben Brunt - bariton

Dirigent/componist

Hoite Pruiksma

terug

Programma wordt later bekend gemaakt

Erwin Wiersinga (1962) studeerde aan het Stedelijk Conservatorium te Groningen bij Wim van Beek en behaalde het Diploma UM orgel met onderscheiding. Ook behaalde hij het UM diploma piano bij Gerben Makkes van der Deijl. Verdere studie volgde hij bij o.a. Harald Vogel, Marie Claire Alain en Guy Bovet.

In 2014 is hij, samen met Leo van Doeselaar, benoemd tot titulair organist op het fameuze Arp Schnitgerorgel in de Martinikerk te Groningen.

Erwin Wiersinga is orgeldocent aan de Universität der Künste te Berlijn en aan het Prins Claus Conservatorium te Groningen. Hij concerteerde in vele Europese landen alsmede in Korea China en Japan. In 2007 was hij solist in de Berliner Staatsoper, waar hij de orgelsolo uit de opera Doktor Faust van Busoni o.l.v Daniel Barenboim vertolkte. In 2012 was hij gastdocent aan het State Conservatory van Beijing. Hij is te beluisteren op verschillende CD’s, waarvan de CD ‘Orgelcultuur in Groningen’, opgenomen met enkele Groningse collega’s, werd bekroond met een Edison. In 2004 nam hij samen met het vocaal ensemble The Gents het Requiem en de Messe Cum Jubilo van Maurice Duruflé op. Deze CD werd in de internationale pers zeer lovend ontvangen en in het franse Classic Today opgenomen in de top 10 van beste CD’s in 2005. In de USA werd de CD onderscheiden met de Classic Internet Award. Ook verscheen het complete orgelwerk van Jehan Alain, opgenomen met collega Leonore Lub voor de NCRV radio op CD. In 2008 verscheen een CD met Yfynke Hoogeveen waarop eigen bewerkingen van o.a. de Tombeau de Couperin van Ravel voor solo orgel en de klarinetsonate van Poulenc zijn te horen.

Erwin Wiersinga is regelmatig actief in verschillende orkesten waaronder het Concertgebouworkest. In die hoedanigheid werkte hij met dirigenten als Mariss Jansons, Ricardo Chailly, Ivan Fischer, Philippe Herreweghe, Sir Colin Davis en Leonard Slatkin.

terug

Theaterkrant 17 december 2022 door Max Arian

De première van Klokgelui was op de koudste en gladste avond van het jaar in de Thomaskerk in Amsterdam-Zuid. Niet in de theaterzaal, maar in de kerkzaal, met gebruik van preekstoel, kerkorgel en verschillende andere muziekinstrumenten, voorop natuurlijk de mooie, warme altviool van Esther Apituley. Zij en Hans Dagelet zullen de voorstelling nog wel in meer kerken willen spelen. Aanbevolen voor 7+ en vooral geschikt voor kinderen met hun ouders, grootouders of desgewenst overgrootouders.

De vorige voorstelling van Hans Dagelet en Esther Apituley heette In de schemering en bracht in coronatijd een onverwacht mengsel van theater, muziek en literatuur. ‘Waarom val je me telkens in de rede?’ vraagt Esther Apituley aan het eind daarvan aan Hans Dagelet en hij belooft dat nooit meer te zullen doen. Dat lijkt het uitgangspunt te zijn geworden voor Klokgelui, waarvan de tekst is geschreven door Don Duyns en de regie in handen is van Titus Tiel Groenestege. Het verhaal speelt zich af in een kerk, waar het ook in werkelijkheid speelt en waar Hans Dagelet een verlegen, eenzame, maar praatgrage vrijwilliger is, in een raar pak. Hij heeft met veel moeite en redelijk wat geld de wereldberoemde altvioliste Esther Apituley naar die kerk weten te krijgen om een recital te geven. Maar telkens als zij de muziek wil inzetten of haar begeleider, pianist en organist Emiel Janssen een paar noten speelt, moet Dagelet eerst nog een inleiding houden, een verhaal vertellen of een raadsel opgeven. De situatie keert zich om en om, totdat het lijkt alsof het Apituley is, die met haar muziek de monoloog van Dagelet telkens verstoort. Zo zijn er meer kleine, subtiele en grappige omdraaiingen. Uiteindelijk krijgt de altvioliste steeds meer belangstelling voor hem. Of is het eerder medelijden? Als de pianist een beroemde wals speelt en die rare vrijwilliger haar ten dans vraagt lijkt zij zelfs even voor hem te bezwijken. Op de een of andere manier lijkt het leven van de violiste parallel te lopen met een lang uitgesponnen, maar ontroerend verhaal over een vrouwelijke eendagsvlieg, dat Dagelet vanaf de preekstoel vertelt. Hoe die ‘s ochtends wordt geboren, een mannetjesvlieg ontmoet, met hem trouwt, honderden kindertjes krijgt, haar man verliest en weer een andere mannetjesvlieg vindt en uiteindelijk ’s avonds vanaf de rand van een blad zit te genieten van de zonsondergang op haar laatste en enige dag. Het is misschien allemaal even tevergeefs, het leven van een eendagsvlieg, van een overijverige vrijwilliger, van een beroemde violiste en dat van het publiek, dat in grote eendracht een onchristelijke versie van ‘O dennenboom’ zingt: ‘Ik ben de boom, ik ben de boom, nu lijkt het leven wel een droom’. Soms is er even harmonie, zeker is dat zo wanneer het klokgelui van de kerk als door een wonder van boven samenvalt met de muziek, die beneden wordt gespeeld door de pianist op het kerkorgel, de violiste op een enorme trom met een kleine bekken en de vrijwilliger op de bugel. Want dit is een charmante voorstelling, waarin veel te herkennen valt voor wie al dan niet nog ter kerke gaat.

terug