koepelkerconcerten

Eens in het jaar geven we amateurs het podium, om het belang van zelf muziekmaken te onderstrepen.

Deze keer het Hanze Consort, samen met een 'young professional': de talentvolle sopraan Christy Luth.

Zij zingt van Georg Friedrich Händel uit de opera Orlando de aria’s ‘Se mi rivolgo al prato’ en ‘Quando spieghi tuoi tormenti’ en uit de opera Rinaldo de beroemde aria ‘Lascia ch’io pianga’. Daarna volgt een instrumentaal intermezzo: de Ciaccona van Pachelbel in de bewerking voor strijkers en continuo. Tot slot zingt Christy Luth de solocantate Verleih, daß ich aus Herzensgrund van Christoph Graupner.

Natuurlijk is de avond in kerstsfeer met glühwein enzo.

Na afloop vragen we een vrijwillige bijdrage.

Kom naar de Koepelkerk en neem vrienden mee, of iemand die alleen en eenzaam is.

Vooraf reserveren is niet nodig.

Christoph Graupner (1683 - 1760) is een relatief onbekende barokcomponist. Tijdgenoot en collega van Johann Sebastian Bach. Hij begon al jong als muzikant aan de Oper am Gänsemarkt in Hamburg en vervolgens componeerde hij ook een aantal opera's. Hij had een stijl en kwaliteit die opviel. Enkele jaren later werd hij door landgraaf Ernst Ludwig von Hessen-Darmstadt uitgenodigd om bij hem hofcomponist te worden. De landgraaf wilde een eigen operagezelschap opzetten. Dat bleek te hoog gegrepen. Na een paar jaar was het geld op. Graupner bleef en stortte zich op de instrumentale muziek en het componeren van kerkcantates. In 1722 solliciteerde hij, zonder dat de landgraaf daarvan wist, naar de functie van cantor aan de Thomasschule in Leipzig, de plek waar hij ooit zelf gestudeerd had. Hij werd aangenomen door het bestuur van de Thomaskirche, maar toen de landgraaf erachter kwam verbood deze Graupner te vertrekken. Dan maar Bach, hebben ze in Leipzig moeten denken. Graupner bleef de rest van zijn leven in Darmstadt. Daar kreeg hij wel een vorstelijk salaris en hij had uitstekende musici waarmee hij kon werken. Na zijn overlijden in 1760 zou – overigens geheel volgens de gewoonte in die tijd – al zijn werk vernietigd worden, maar zijn vrouw en kinderen staken daar een stokje voor. Ze begonnen een rechtszaak tegen de landgraaf. Dit proces zou zestig jaar (!) duren. Inmiddels was iedereen de muziek van Graupner alweer vergeten. De gigantische pakken handgeschreven muziek – Graupner heeft meer dan 1.400 cantates geschreven, 113 symfonieën, 85 suites, 44 concerten en veel kamermuziek – verdwenen in het archief van Darmstadt. Dat archief werd in de Tweede Wereldoorlog gelukkig, uit de stad verplaatst naar een geheime plek ergens op het platteland. Daardoor is het werk van Graupner gelukkig bewaard gebleven. Het duurde tot het einde van de twintigste eeuw totdat men het werk herontdekte. Inmiddels krijgt Graupner meer bekendheid. En dat is terecht. Zijn muziek is van hoge kwaliteit, kleurrijk met prachtige vondsten. Anders dan bij Bach merk je zijn gevoel voor effect en theatraliteit, die natuurlijk voortkwam uit de tijd dat hij opera’s componeerde in Hamburg.

terug

‘De levendige en met veel enthousiasme uitgevoerde composities van Beethoven en Brahms toonden aan dat het Gauguin Ensemble kan terugkijken op een jarenlange ontwikkeling naar een heel eigen klankschoonheid die het ensemble tot de top van de kamermuziekensembles in ons land heeft gebracht’. – Eric Bos (recensent)

Klarinettiste Yfynke Hoogeveen, celliste Karlien Bartels en pianiste Nata Tsvereli vormen het Gauguin Ensemble. De muzikale symbiose en persoonlijke zeggingskracht van de musici maakt het trio tot een graag gezien ensemble op de Nederlandse podia. De musici genoten hun opleiding aan de conservatoria van Groningen, Arnhem, Parijs, Wenen, Tbilisi, en Amsterdam.

Het Gauguin Ensemble heeft de traditie om verrassende programma’s te brengen waarin het geijkte kamermuziekrepertoire wordt gecombineerd met nieuw, in opdracht geschreven hedendaags werk. Een belangrijk streven van het ensemble is bij te dragen aan de uitbreiding van het repertoire voor deze trio-bezetting, door het stimuleren van nieuw werk door jonge en gevestigde (inter)nationale componisten. Al een kwart eeuw draagt het Gauguin Ensemble bij aan de culturele ontschotting door concertvormen te ontwikkelen met kunstenaars uit andere disciplines. Door haar originele benadering bereikt ze een uiteenlopend publiek. Het Gauguin Ensemble maakte diverse televisie, radio en-cd opnamen en werd uitgenodigd op verschillende gevestigde kamermuziekfestivals.

2022 markeerde het 25-jarig bestaan van het Gauguin Ensemble; voor deze gelegenheid gaf het ensemble de Nederlandse componist Robert Zuidam een compositieopdracht; hij schreef voor hen het trio ‘Arearea’ (2022 Deuss music). Dit werk bracht het ensemble uit in 2024 op hun inmiddels met 5 sterren bekroonde album 'Color Soni' samen met de trio’s van Brahms en Zemlinsky. Andere Nederlandse componisten als Wim Dirriwachter en Sylvia Maessen schreven eerder voor het Gauguin Ensemble. De componist Daan Manneke bewerkte in 2023 twee van zijn eerdere werken voor het Gauguin Ensemble; 'Ramificazioni' en 'Tombeau pour Ton de Leeuw'.

Voor het Gauguin Ensemble gaat het maken van muziek over het creëren van contrasten, diepte, spanning en kleur, over passie en temperament. Paul Gauguin, flamboyant en intrigerend vanwege zijn aangrijpende kleurpalet en impliciete mystiek, inspireerde oprichters Yfynke Hoogeveen en pianiste Loes van Ras destijds bij de naamgeving van het Gauguin Ensemble.

Karlien Bartels speelt op een cello van de Parijse vioolbouwer Claude Augustin Miremont (1827-1887) uit 1882, haar ter beschikking gesteld door het Nationaal Muziekinstrumenten Fonds Amsterdam.

12 september 1868, Johannes Brahms aan Clara Schumann: 'Hoog op de berg, diep in het dal, ik groet u duizendmaal'.

Clara-Robert-Johannes

Tegen de achtergrond van een zich ontwikkelende muzikale periode in de 19de eeuw, groeit een bijzondere vriendschap tussen Robert Schumann, zijn vrouw Clara en Johannes Brahms. In 1853 ontmoeten Robert Schumann en Johannes Brahms elkaar. Dit was van grote betekenis want Robert Schumann onderkende het creatieve talent van Brahms en beschreef dat in het beroemde artikel Neue Bahnen in het Neue Zeitschrift für Musik.

Met Clara Schumann onderhield Brahms tevens een levenslange hechte vriendschap. Na de tragische dood van Robert Schumann in 1856 bleef de vriendschap tussen Brahms en Clara bestaan hetgeen bijzonder was in die tijd. Hij is aanvankelijk weliswaar verliefd op Clara en er wordt in de omgeving wel over gemompeld, maar wanneer zij weduwe wordt neemt Brahms toch meer afstand. Hun vriendschap ligt in de muzikale, persoonlijke en artistieke interactie die er tussen hen is geweest, vanaf de nazomer in 1853 tot aan de dood van Clara Schumann in 1896. Zoals zij dat ook was voor haar man Robert, was Clara Schumann – in de 19de eeuw dé beroemdste concertpianiste in Europa! – voor Johannes Brahms een inspiratiebron bij vele van zijn composities.

Er bestaan vele brieven die Robert, Johannes en Clara aan elkaar schreven, in dit programma worden fragmenten uit die briefwisselingen voorgelezen.

Robert Schumann

Märchenerzählungen op. 132 voor klarinet, cello en piano

Clara Schumann

Trio voor klarinet, cello en piano op. 17

Pauze

Johannes Brahms

Trio voor klarinet, cello en piano op. 114

terug

Na het fantastische optreden van Wibi Soerjadi in 2023 komt de meesterpianist terug naar de Koepelkerk. Het programma is nog niet bekend, maar dat het wederom onvergetelijk zal gaan worden staat nu al vast. Reserveer daarom snel uw tickets.

terug